Jednakże komputeryzacja banku nie sprowadza się do zakupu iluś tam komputerów i postawienia ich na biurkach lub w salach operacyjnych obsługi klientów, lecz wymaga określonego środowiska w postaci systemu bankowego (oprogramowania o funkcjonalności odpowiadającej profilowi i strategii finansowej banku, technologii przetwarzania danych odpowiedniej do liczby klientów i rachunków oraz intensywności realizowanych transakcji) oraz takiej organizacji procesów decyzyjnych, aby wykorzystywane były możliwości stwarzane przez rozwiązania informatyczne.

To dopasowanie - czy też raczej współdziałanie - biznesu, organizacji i techniki wymaga od personelu kultury (biznesowej i informacyjnej) oraz stałej czujności na nowości i trendy rozwojowe na rynku usług finansowych (nowi konkurenci, nowe instrumenty finansowe i kanały dystrybucji), w metodach zarządzania oraz w sferze technologii informatycznych.

• mieć wytyczone długofalowe (strategiczne) cele decydujące o profilu usług (bank uniwersalny, bank klientów indywidualnych, bank komercyjny, bank inwestycji kapitałowych na międzynarodowym rynku papierów wartościowych, bank "forexowy" specjalizujący się w operacjach zagranicznych, itp.) zbieżne z tendencjami rozwojowymi usług finansowych i potrzebami rynku,
• wypracować model działalności operacyjnej ( instrumenty finansowe dla profili/segmentów klientów, metody zarządzania ryzykiem), prowadzącej do osiągnięcia tych celów w warunkach zmiennego środowiska rynkowego i walki konkurencyjnej,
• posiadać odpowiednie zasoby i narzędzia działania, w tym personel (łączący w sobie i wiedzę i umiejętność skutecznego działania) oraz środki techniczne, wśród których najważniejszą rolę odgrywa system informatyczny (a w nim nie tyle komputery, ile jakość rozwiązania projektowego aplikacji bankowych).

Tylko zharmonizowanie wszystkich powyższych czynników sprawić może, że system informatyczny działać będzie we właściwym środowisku biznesowym, obejmującym również kierownictwo, które będzie wiedziało, jak system używać i czego od niego oczekiwać. Z kolei system informatyczny musi odpowiadać wymaganiom tego środowiska, a więc odpowiadać potrzebom pod względem funkcjonalnym, być podatnym na zmiany, posiadać odpowiednią wydolność i niezawodność.

Na szczególną uwagę zasługują nakłady na systemy zarządzania relacjami z klientem (CRM), które w powiązaniu z e-biznesem sięgają wielu miliardów $. Ocenia się [FA-1], że do roku 2002 rynek systemów CRM łącznie (licencje, sprzęt, wdrożenia) przekroczy obroty 180 miliardów dolarów. Wpływy z licencji na oprogramowanie systemów CRM wynosiły w 1999 roku 3,7 mld $ a w roku 2000 zwiększyły się o 3,7 mld $. [PR-1]. Wg Cahners In-Stat Group pod koniec 2001 roku wyniosą one 9.4mld$, a w 2005 roku 30,6 mld$. Z punktu widzenia infrastruktury systemów CRM (w tym call center) dane te nie są kompletne, gdyż tylko rynek produktów i serwisu automatycznego rozpoznawania mowy osiągnąć ma w 2005 roku obroty 11 mld dolarów. Rozwój systemów CRM stanowi jedną z podstaw znacznego wzrostu e-biznesu, którego obroty w 1998 roku wyniosły ok.40 mld $, zaś wg IDC w 2000 roku przekroczyły już 350 mld $, a w 2005 roku mają sięgnąć 5 bilionów $.

Pod koniec lat 90-tych dał się zauważyć znaczny wzrost rozwiązań w architekturze klient-serwer, w szczególności pod systemem operacyjnym Windows NT. Niemniej jednak, rdzeń najważniejszych (zwanych “mission-critical”) systemów w dużych bankach zachodnich w większości przypadków -ponad 75% wg [BD-1] - pozostaje nadal w klasycznej technologii typu “mainframe”, na którą banki wydają ponad 60% nakładów informatycznych. Tak więc technologia ta zakorzeniona jest jeszcze mocno, ale od połowy lat 90-tych coraz więcej .(być może nawet ponad połowa) aplikacji bankowych, szczególnie tych oddziałowych lub powiązanych z obsługą transakcji elektronicznych, opartych jest na architekturze klient-serwer. Jednakże unowocześnienie komputerów typu “mainframe” przy równoczesnym obniżeniu cen oraz włączenie ich do technologii przetwarzania rozproszonego stworzyło nowe możliwości zastosowań i zapewne wpłynie na utrzymanie ich pozycji w dużych bankach. Pewną alternatywą w stosunku do klasycznej architektury klient-serwer są aplikacje oparte na internecie, w których po stronie klienta wymagana jest tylko instalacja przeglądarki internetowej. W warunkach stosowania wielu serwerów aplikacyjnych w firmie prowadzi to do architektury aplikacyjnej serwer-serwer, pozostawiając relacje klientowskie jedynie w stosunku do serwera internetowego.

Nakłady finansowe na informatykę w światowym sektorze bankowym należą do najwyższych i w przeliczeniu na 1 pracownika wynosiły w 1995 roku ponad 24 tysiące dolarów amerykańskich, na drugim miejscu znalazły się instytucje ubezpieczeniowe (ok.20 tysięcy USD), a na trzecim telekomunikacja (ok. 10 tysięcy dolarów) [ CW-1]. Nakłady na międzynarodowe (czyli upowszechniane na rynkach międzynarodowych) systemy bankowe w 1996 r. wyniosły prawie 2 mld dolarow [D-3]. Z tego 230 ml $ zapłacono za licencje software’owe, 400 ml za utrzymywanie systemów (maintenance), 220 ml za usługi wdrożeniowe i 360 ml za sprzęt.

Zmianie ulegać będzie struktura nakładów na IT. Miejsce typowych aplikacji bankowych zajmować będą elektroniczne kanały dystrybucji produktów oraz technologie typu hurtownie danych. Już 1996 roku nakłady w świecie na oprogramowanie hurtowni danych wyniosły 2,6 mld dolarów (a więc więcej niż na międzynarodowe systemy bankowe), pociągając za sobą wydatki sprzętowe w wysokości 3,7 mld dolarów [IDC-2]. Firma IDC (International Data Corporation) oceniała wówczas , iż roczna stopa wzrostu nakładów na hurtowni danych będzie wynosić do 2001 roku średnio 24% ( na software 29%, na hardware 21%). Główny (prawie 50%) rynek hurtowni danych stanowiły bardzo duże firmy o dochodach ponad 500 milionów $. Ponieważ rynek ten powoli ulega nasyceniu, z tego powodu akcent nakładów będzie przesuwał się w stronę firm o dochodach dużych (51-499 ml $) i średnich (1-50 ml $).

Rozwój informatyki bankowej wiąże się niewątpliwie z przemianami zachodzącymi w bankowości, wynikającymi z przyczyn biznesowych, socjotechnicznych, organizacyjnych i techniczno-technologicznych. Bankowość jest szczególnie podatna na przemiany technologiczne zachodzące w informatyce, gdyż jest to jedna z nielicznych branż, w których prawie wszystkie podstawowe procesy produkcyjne odbywają się elektronicznie.

Tabl. 1 Zestawienie przemian zachodzących w bankowości